|
 |
استان ایلام
|
استان ایلام در باختر ایران و در ناحیه‌ای کوهستانی و نیمه گرم قرار گرفته‌است. مرکز این استان شهر ایلام است(شهر ایلام سومین شهر مهم کردنشین ایران بعد از کرمانشاه وسنندج میباشد). استان ایلام از غرب با کشور عراق، از جنوب با استان خوزستان، از شرق با استان لرستان و از شمال با استان کرمانشاه همسایه‌است.استان ایلام یکی از استان های مهم کردنشین ایران محسوب میشود. این سرزمین، بنا به اسناد تاریخی فراوان، بخشی از کشور عیلام باستان بوده که در ۶۴۰ سال پیش از میلاد به دست آشور بانی پال به تصرف شد. در کتیبه‌های بابلی، عیلام را " آلامتو" یا "آلام"خوانده‌اند. که به قولی به معنای کوهستان یا "کشور طلوع خورشید" است. بر طبق جدیدترین نظریه از دکتر والتر هینتس ، استان ایلام کنونی یکی از مهم ترین بخش های امپراتوری ایلام بوده است. این منطقه به لحاظ موقعیت جغرافیایی و کوهستانی بودن بر سرزمین بین النهرین مسلط بوده است و فاتحان و مهاجمان سومری ، اکدی و بابلی گاه از طریق مسیرهای پر پیچ و خم آن، وارد سرزمین ایلام باستان می شدند و از منطقه استان ایلام کنونی که در آن زمان به عنوان یکی از ایالت های ایلام به نام ( ورهشی ) یا ( مرهشه ) خوانده می شده است، با پیمودن دره ها و کوهستان های آن به سوی شمال جلگه های خوزستان و شوش پیشروی می کردند و شهرها و مناطق پر جمعیت ایلام را مورد هجوم و قتل وغارت قرار داده اند.ورهشی به احتمال قوی منطقه ی کوهستانی پشتکوه - ایلام امروزی - و سرزمین اطراف کرخه ی علیا - سیمره امروزی - در قسمت شمال غرب سوزیانا بوده است. بیشتر مورخان نیز بر این باورند که ورهشی یک ایالت و حکومت کاملا مستقل از ایلام باستان بوده است که گاهی متحد حکومت های بین النهرین و گاه متحد ایلام می شده است و زمانی که حکام ایلامی قوی بوده اند، ورهشی را ضمیمه خاک خود می کرده اند. مدتی پس از سقوط عیلام، حوزه فرمانروایی آنان به دو منطقه تحت نفوذ پارسها و مادها در غرب تقسیم شد. در دوره هخامنشی جزئی از امپراطوری هخامنشی بوده‌است. بعد از تسخیر ایران به وسیله اعراب مسلمان، احتمال دارد که این ناحیه جزئی از ایالت کوفه بوده باشد. از اوایل قرن چهارم تا اوایل قرن ششم خاندان حسنویه کرد بر لرستان و ایلام حکومت می‌کردند و از سال۵۷۰ تا ۱۰۰۶ اتابکان لر بر لرستان و پشتکوه حکومت کرده‌اند. تا آن که با کشته شدن شاهوردی خان واپسین حکمران اتابکان لر به دست شاه عباس یکم در آن سال حکومت بر این ناحیه و از سوی شاه عباس به حسین خان، نخستین والی از والیان پشتکوه داده شد. زبان رایج ساکنین استان ایلام کردی است که طوایف و ایلات مختلف در تمامی شهرستانهای استان با اندک تفاوتی در ادای الفاظ و کلمات بدان تکلم می‌کنند. لهجهٔ کردی رایج در استان ایلام کردی ایلامی میباشد و دومین لهجهٔ رایج استان را لکی تشکیل می‌دهند و در سراسر استان به صورت پراکنده ساکنند. عربها نیز در شهرستانهای جنوبی و شرقی استان و به صورت متمرکز ساکنند. زبانهای کردی،لری، لکی و عربی در استان ایلام رایج است. کسانی که به زبان کردی سخن می گویند در شهرهای ایوان (کردی کلهری)،ارکواز شیروان و چرداول، ایلام، مهران و تعدادی در آبدانان و دهلران زندگی می‌کنند. کسانی که در استان ایلام با زبان لری صحبت می‌کنند در سراسر استان به صورت پراکنده سکونت دارند. در شهرهای دهلران و بخصوص در موسیان، عده‌ای به زبان عربی صحبت می‌کنند که گروه اقلیت زبانی استان را تشکیل می‌دهند. کردی ایلامی که گاه آن را کردی فیلی نیز نامیده‌اند، در بیشتر مناطق استان ایلام رایج است. واژه فیلی در بین مردم ایلام معروفیت بسیار ندارد. این را کردهای ساکن عراق به مناسبت سلطه والیان لرستان موسوم به فیلی بر ایلام، رواج داده‌اند و آن از مقوله مجاز خاص و عام است (سارایی) علیرضا اسدی در کتاب خود چنین می‌آورد: «از مقایسهٔ واژگان ایرانی میانه (پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی) با واژگان کردی ایلامی به این نتیجه می‌توان رسید که بسیاری از واژگان پهلوی اشکانی و ساسانی با این واژگان کردی هم ریشه‌اند. این هم آوایی در بسیاری از افعال، مفاهیم سیاسی، دینی، اجتماعی، مشاغل، اسامی خاص، اسامی عام و حتی اصطلاحات عامیانه دیده میشود». |
"