|
 |
نامه اعتراضی پنج سازمان سندیکایی فرانسه بخاطر فشار بر جنبش کارگری ایران
بر طبق اخبار دریافتی ۵ سازمان سندیکایی فرانسه در نامه ای خطاب به خامنه ای اعتراض خود را در رابطه با وضعیت فاجعه بار کارگران در ایران و همچنین دستگیری و محکومیتهای ناعادلانه فعالین کارگری اعلام و محکوم کرده و خواهان آزادی بی قید و شرط همه فعالان در بند شده است که متن نامه به شرح زیر می باشد:
آیت‌الله سید علی خامنه ای
رهبر جمهوری اسلامی ایران
دفتر رهبری
تهران، ایران
پاریس ۲۹ سپتامر ۲۰۱۶
سازمان های سندیکایی فرانسوی س اف د ت، س ژ ت، اف اس او، سولیدر، او ان اس آ، توجه شما را نسبت به وضعیت اسفناک کارگران در ایران جلب می کند.
اخیراً تعدادی از سندیکالیست ها و فعالان جنبش کارگری به زندان های طویل المدت محکوم شده اند. از جمله ابراهیم مددی، داود رضوی، رضا شهابی، هر سه از اعضای هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه. داود رضوی به پنج سال و ابراهیم مددی به پنج سال و سه ماه زندان محکوم شده اند. رضا شهابی، پس از پایان محکومیت شش ساله اش، بار دیگر به یک سال زندان محکوم می شود. همگی به اتهام ” فعالیت علیه امنیت ملی”.
فهرست اسامی فعالان سندیکائی که از آغاز سال ۲۰۱۶ محکوم شده اند، مرتبا طولانی تر می شود: علی امیر قلی (محکوم به ۲۱ سال زندان)، آرش صادقی (۱۹ سال)، محمود صالحی (۹ سال)، گلرخ ابراهیمی (۶ سال)، جعفر عظیم زاده (۶ سال)، بهمن موسوند (یک سال)، نوید کامران (۱)، عثمان اسماعیلی (۱ سال) .
جمهوری اسلامی ایران نشان داده که تعهدات خود در چارچوب توافق نامه های بین المللی سازمان جهانی کار، که حق کارگران ایران را در ایجاد تشکلات مستقل به رسمیت می شناسد، را مراعات نمی کند.
ما، سندیکاهای فرانسه، امضاء کنندگان این اطلاعیه لغو محکومیت های غیرعادلانه که مغایر با آزادی ها و حقوق اساسی بوده و نیز آزادی فوری و بی قید و شرط همه فعالان دربند که به خاطر فعالیت های سندیکائی و دفاع از حقوق به حق مزدبگیران زندانی شده اند، را خواستاریم.
CFDT : preau@cfdt.fr
CGT : n.ferouse@cgt.fr
FSU : michelle.olivier@snuipp.fr
Solidaires : contact@solidaires.org
UNSA : emilie.trigo@unsa.org
رونوشت به:
آقای حسن روحانی، رئیس جمهور
آقای صادق لایجانی، رئیس قوه قضائیه
سفیر ایران در پاریس
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
جمعی از کارگران و بازنشستگان ارج:
نگران سرنوشت ارج هستیم
چوب لای چرخ این کارخانه گذاشتند
جمعی از کارگران و بازنشستگان ارج با ارسال نامه‌ای خطاب به مقامات عالی کشور، ضمن بیان نگرانی از شرایط فعلی این کارخانه قدیمی، خواستار رسیدگی مسئولین به اوضاع ارج شدند.
به گزارش ایلنا، جمعی از کارکران و بازنشستگان ارج با ارسال نامه ای خطاب به مقامات عالی کشور، از شرایط فعلی ارج ابراز نگرانی کردند.
در این نامه که رونوشت آن برای سران سه قوه، مسئولان ارشد دولتی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز ارسال شده است، کارگران خواستار رسیدگی مسئولین به مشکلات این کارخانه قدیمی و ارائه راه حل برای خروج از بحران شدند.
در بخشهایی از این نامه آمده‌است: همگی ما چه بازنشستگان و چه شاغلین بیکار شده و چه سهام داران نگران تعطیلی این مجموعه بزرگ و این سرمایه ملی می‌باشیم و در حیرتیم که چرا هیچکس به فکر نجات این کارخانه قدیمی نیست و احساس مسئولیت در بین مسئولین کمتر مشاهده میشود و چرا همه سکوت کرده‌اند و نمی‌خواند باور کنند که قبل از اینکه عوامل مختلف گلوی این واحد صنعتی را شروع به فشردن کنند دوران پررونقی را سپری کرده و برخود می‌بالید که هر خانواده ایرانی یک یا چند محصول تولیدی آن را در حال استفاده کردن هستند.
در ادامه این نامه می‌خوانیم: ما به عنوان کسانی‌که عمر و جوانی خود را در این شرکت گذرانیده‌ایم اکنون نگران تعطیلی و سرنوشت این سرمایه ملی می‌باشیم و اعلام میداریم که برای حفظ این واحد بزرگ صنعتی حاضریم بدون هیچگونه چشم داشت و در احیا و زنده ماندن آن هر گونه کمک و همکاری لازم را خالصانه اهدا نمائیم و بر همین باور هم دست نیاز به سوی شما مسئولین دراز میکنیم و یادآوری میکنیم که این کارخانه هم و سن و سال کارخانه‌های معتبر تولید لوازم خانگی اروپایی در رقابت با آنها دوران روبه رشدی را سپری نموده است به گونه‌ای که در بالاترین رقم تولیدی چهار صد هزار واحد تولیدی رکوردار بوده است. متاسفانه کم توجهی ها اکنون شرایطی را برای این مجموعه بزرگ فراهم نموده است که دیگر رمقی برای برپای ماندن آن نگذاشته است.
در ادامه کارگران با منحصر به فرد خواندن امکانات زیر بنایی کارخانه ارج و یادآوری اینکه طراحان اولیه دست‌کم برای فعالیت صد ساله کارخانه ارج برنامه ریزی کرده بودند؛ آمده است: به تدریج دست‌های آلوده و افکار تیره که چشم پیشرفت و شکوفایی بیشتر صنایع مملکت را نداشتند چوب لای چرخ گذاشتند و شرایط را بدین جا رساندند که دیده میشود.
نویسندگان این نامه در خاتمه از مسئولان خواسته‌اند که به وضعیت این کارخانه که از سرمایه‌های ملی است رسیدگی کنند و یادآور شده‌اند: سخن آ‌خر ، شما مسئولین عزیز دلسوز نگذارید کارخانه ارج به عنوان یک میراث و سرمایه ملی دچار غارت و چپاول شده و کلنگ ویرانگر بر پیکر آن به جهت ساخت و ساز و برج‌سازی فرود آید که هر ضربه این کلنگ بر قلب تمامی کسانی است که ارجی هستند و دلسوز ارج.
فراخوان جمعی از کارگران اسلام شهر تهران در اعتراض و محکومیت موج اعدام در ایران
كانون حمایت از خانواده جان باختگان و بازداشتی ها ۳ شهریور: موج اعدام ها همچنان ادامه دارد واز قتل عام ۳۰هزارزندانی سیاسی در تابستان ۶۷ تا اعدام دیروزسه شنبه ۲شهریور با اعدام ۵زندانی در هرمزگان، سر باز ایستادن ندارد چرا که حیات این نظام پلید برخونخواری استوار است و یک روز هم توقف باعث شکستن شیشه عمرش میشود.
در روزهای اخیر علاوه بر اعدام سه زندانی سیاسی از هموطنان عرب اهل سنت در حمیدیه اهواز ، سه جوان ۱۸ تا ۲۱ ساله در زندان گرگان و دو جوان ۲۵ و ۲۸ ساله دیگر در ملأعام در بندرعباس حلق آویز شدند.
بهمین خاطر ما کارگران اسلام شهر این دست و پازدنهای نظام پوسیده حاکم را محکوم میکنیم و از نهادهای بین‌المللی و مردم دردمندمان دعوت میکنیم برای همدردی و حمایت از بازماندگان این اعدام‌شدگان برخیزند و در هر مکان و هر زمان به اعتراض و محکومیت این عمل شنیع ضدبشری اقدام کنند.
اکنون دیگر زمان برای بردن پرونده اعمال ضد بشری و پرونده حقوق بشردرایران به شورای امنیت ملل متحد بویژه موضوع کشتار ۶۷به دادگاه بین المللی جنایی فرارسیده است.
زمان به زیان دشمنان مردم و بسود مردم ایران و قربانیان اعدام و شکنجه است . صبح نزدیک است.
با سلام به همه شهدا خلق بویژه سربداران قتل عام تابستان ۶۷
جمعی از کارگران اسلام شهر تهران ۳ شهریور ماه ۱۳۹۵
كانون حمایت از خانواده جان باختگان و بازداشتی ها
نگرانی از احتمال تصویب لوایح ضد کارگری
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه با صدور بیانیه ای نسبت به در دستور کار قرار گرفتن لایحه گسترش مناطق آزاد و همچنین مصوبه شورای شهر تهران مبنی بر جرم تلقی کردن دستفروشی اعتراض کرده است.
به گزارش ایلنا، انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه با صدور یک بیانیه نسبت به لایحه دولت مبنی بر گسترش مناطق آزاد و ویژه اقتصادی و همچنین مصوبه شورای شهر تهران در زمینه جرم تلقی کردن دستفروشی اعتراض کرده و این نوع مصوبات و لوایح را صدور جواز برای اخذ حقوق قانونی کارگران دانسته است.
در بخشهایی از این بیانیه آمده است: با تصویب لایحه افزایش مناطق آزاد، عملا و قانونا بخش فی الحال مشمول قانون کار نیز در مسیر خارج شدن از شمول قانون کار جاری قرار گرفته است. چنین مصوبه ای با حذف خدماتی از قبیل بیمه تأمین اجتماعی و جایگزین کردن اختیار تام در دست کارفرمایان با تکالیف و الزامات نیم بند آنان که تا امروز از لحاظ قانونی برایشان اندکی دست و پا گیر بود، به مثابه فرش قرمزی است که زیر پای کارفرمایان و سرمایه گذاران پهن شده تا به میل خود دستمزد تعیین کنند، قرارداد تنظیم کنند، اخراج کنند و هر اقدامی را که به صلاح خود بدانند علیه کارگران به انجام برسانند.
در ادامه این بیانیه می خوانیم: اما یورش قانون فقط به بخش شاغل طبقه کارگر محدود نمانده و بی حقوق ترین و محروم ترین بخش آن نیز یعنی بیکارانی که از فشار فقر و گرسنگی به دستفروشی، تن فروشی و گدائی روی آورده اند را در بر گرفته است. مصوبه شورای اسلامی شهر تهران مبنی بر جرم شمردن دستفروشی و گدائی، نمونه ای از قانونی شدن گرفتن حق حیات از میلیونها انسان محروم و بی حقوق است که برخلاف میل خود از کار اخراج شده یا اصلا امکان دستیابی به هیچ کاری را نداشته اند.
در پایان این بیانیه، این تشکل کارگری این نوع لوایح و مصوبات را تعرض به زندگی و حق حیات اکثریت جامعه که مزدبگیر یا بیکار و بی پناه هستند، دانسته او حق اعتراض جمعی کارگران در مقابل آنها را محفوظ شمرده است.
کوچک‌سازی چتر حمایتهای قانونی با گسترش مناطق آزاد
یک تشکل کارگری با صدور بیانیه ای، نسبت به لایحه گسترش مناطق آزاد و ویژه اقتصادی انتقاد کرده و خواستار لغو این لایحه شده است.
به گزارش ایلنا، در ادامه واکنش‌های کنشگران صنفی کارگری نسبت به تصمیم دولت و مجلس برای توسعه محدوده مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، اتحادیه آزاد کارگران ایران نیز با صدور بیانیهای نسبت به طرح لایحه گسترش مناطق آزاد و ویژه اقتصادی در مجلس، اعتراض کرده است.
در بخشهایی از این بیانیه می‌خوانیم:اگر چه اعمال تحقیر و بی حقوقی بر کارگران و همه بخشهای مزدبگیر دیگر دهها سال است که بدون مصوبه به اصطلاح قانونی زیر چتر حمایتهای همیشگی دستگاههای دولتی اجراء می گردد، اما با تصویب لایحه جدید برای افزایش مناطق آزاد و ویژه، دولت با قانونی کردن اجحافات بر کارگران جواز دست درازی کارفرمایان را در این امر صادر می کند.
در ادامه این بیانیه آمده است: در حالیکه به گفته شخص وزیر کار 7 میلیون کارگر در کارگاه ها و مراکز کوچک کارگری (با تعداد کارگران کمتر از 5 نفر) خارج از شمول قانون کاربه شیوه غیر رسمی مشغول کار هستند، دولت با تصویب لایحه مناطق آزاد طرح خارج کردن همه کارگران از شمول قانون کار را به اجراء در آورده است.
نویسندگان این بیانیه یادآور شده اند: بر اساس قانون اداره مناطق آزاد، کارگران شاغل در آن مناطق از شمول قانون کار خارج می گردند و عملا و قانونا به کارفرمایان اختیار تام داده می شود که مطابق شرایطی که منافعشان را کاملا محافظت و تأمین کند با کارگران برخورد کنند.
در پایان این بیانیه، این تشکل کارگری خواستار واکنش کارگران به این لایحه وصدور مجوز برای تضییع حقوق نیروی کار شده است.
یک تشکل کارگری:
با توسعه مناطق آزاد قانون کار و قانون اساسی تعطیل میشود
اتحادیه نیروی کار پروژه‌ای ایران با صدور بیانیهای ضمن اعتراض نسبت به پیشنهاد لایحه گسترش مناطق آزاد و ویژه اقتصادی توسط دولت، نسبت به تبعات منفی آن برای کارگران هشدار داد.
به گزارش ایلنا، اتحادیه نیروی کار پروژه‌ای ایران با صدور بیانیه ای نسبت به پیشنهاد لایحه گسترش مناطق آزاد و ویژه اقتصادی و تصویب فوریت آن در مجلس اعتراض کرد.
در بخشهایی از این بیانیه آمده است: سالهای پیش از این که دولت های پس از جنگ، مناسبات اقتصادی آمریکایی تعدیل ساختاری و خصوصی سازی را به صورت پنهان از نگاه مردم، به مرور جایگزین اصول اقتصادی تصویب شده قانون اساسی ایران بنمایند؛ قانون کار تنظیم شد. قانونی که فرآیند دست و پا بریده ای از یک انقلاب مردمی بود که پس از جنگ با قانون زدایی تدریجی دولتها، از درون مایه تهی شد.از این رو مناسبات اقتصادی ایران با 180 درجه چرخش، به راه پیشنهادی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول پیوست.
در ادامه بیانیه آمده است: در مناسبات نولیبرالی امروزیِ قانون کار و قانون اساسی را در عمل به دور ریخته اند، آنهم بدون این که از مردمی که با این قوانین به آنها مشروعیت داده اند؛ پرسشی کنند و با توسعه مناطق آزاد تجاری – صنعتی و تعریف مقرراتی خاص برای این مناطق؛ قانون اساسی و قانون کار را در این مناطق به کلی تعطیل کرده اند.
در ادامه با طرح این پرسش که علت تنظیم لایحه ایجاد مناطق آزاد تجاری – صنعتی بیشتر و تصویب کلیات آن به وسیله مجلس چیست، آمده است: باتوجه به عوامل سرمایه داری جهانی و دولتی که هیچ حقوقی برای کارگران قایل نیست تنظیم و بررسی راهکاری برای برون رفت از این شرایط در دستان روشن اندیشان، شاید نباشد. این خود کارگرانند که در نهایت باید تصمیم بگیرند، چگونه باید عمل کنند؟
اجرای احکام زندان ،شلاق و جریمه ،علیه کارگران معترض و حق طلب را محکوم می کنیم
در اطلاعیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه که به این مناسبت صادر گردیده آمده است : متاسفانه این احکام در حالی برای این معدن چیان صادر و اجرا میشود که در کشور هر روز شاهد اختلاس های میلیاردی و رانت خواری گسترده از طریق فسادهای گسترده اداری هستیم ، کلاهبردارها و رانت خوارها با اعمال نفوذی که در دستگاه های مختلف اجرایی دارند آزادنه به چپاول و غارتگری قشر زحمت کش جامعه مشغول هستند و هیچ باکی از محاکمه و زندان هم ندارند
اطلاعیه سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
اجرای احکام شلاق و زندان و جریمه برای کارگران حق خواه و معترض معدن آق دره در حالی به اجرا در می آید که این زحمت کشان از اعماق تونل های تنگ و تاریک زمین برای معاش خود تلاش میکنند و با توجه به کارسخت و مشقت آوری که در مقابل مزد ناجیزی انجام می دهند باز هم کارفرما در مقابل اعتراض کارگران نسبت به حق و حقوقشان، دست به اخراج فله ای این کارگران زده و در سال گذشته بیش از ۳۵۰تن ازاین کارگران را به بهانه تعدیل نیرو از کارشان بیکار شده اند، متاسفانه این کارگران در حالی از سوی محاکم قضایی به شلاق و زندان و جریمه محکوم می شوند که فقط و فقط برای بازگشت بکار خود با همان شرایط مشقت بار دست به اعتراضات جمعی زده بودند و درخواستی جز بازگشتن به سر کارنداشتند ،اما کارفرما بقدری نفوذ در دستگاههای امنیتی و قضایی دارد که از طرف دستگاه قضایی این کارگران محکوم به زندان و شلاق و جریمه می شوند وضربات شلاق چنان بر بدن این زحمتکشان فرود می اید که هیچکس صدای فریاد و اعتراض این کارگران را نمی شنود. براستی حق کارگرانی که تنها منبع درآمد زندگیشان همین کارگری در معدن است چنین حکم ظالمانه ای از سوی محاکم قضایی است.؟ متاسفانه این احکام در حالی برای این معدن چیان صادر و اجرا میشود که در کشور هر روز شاهد اختلاس های میلیاردی و رانت خواری گسترده از طریق فسادهای گسترده اداری هستیم ، کلاهبردارها و رانت خوارها با اعمال نفوذی که در دستگاه های مختلف اجرایی دارند آزادنه به چپاول و غارتگری قشر زحمت کش جامعه مشغول هستند و هیچ باکی از محاکمه و زندان هم ندارند. اینگونه احکام ناعادلانه را علیه کارگران زحمت کش و حق طلب محکوم میکنیم و از دستگاه قضایی و مسئولین میخواهیم بجای احکام زندان و شلاق برای کارگران و محکوم کردن این زحمت کشان ،بهتر است به فکرریشه کن کردن فقر و فساد گسترده ای که ناشی از رانت خواری و رشوه گیری در سازمانهای دولتی و اجرایی درکشور بوجود آمده باشند و نیرو و توانی را که برای سرکوب این کارگران معترض و حق خواه می گذارید صرف مبارزه با آقازاده هاو سازمان هایی کنند که از چپاول و غارت مردم فرو دست صاحب ثروت های باد آورده و چند هزار میلیاردی شده اند. سندیکای کارگران شرکت واحد اینگونه احکام ناعادلانه، زندان و شلاق و جریمه را برای کارگران معترض حق طلب معدن آق دره محکوم نموده وبه صادره کنندگان اینگونه احکام اعلام می کند که صدور احکام زندان و شلاق علیه کارگران حکمی است تاریخی علیه خود که صادر کرده اند. بار دیگر سندیکای کارگران شرکت واحد اعلام میدارد تجربه مبارزات کارگری نشان داده ، داغ و درفش و زندان نمی تواند کارگران را از دست یابی به مطالباتشان دلسرد کند و تنها راه دست یافتن کارگران به یک زندگی مناسب را حق داشتن آزادی ایجاد تشکیل سندیکا های کارگری و مستقل کارگری میداند و حق اعتراض و اعتصاب برای کارگران را حق مسلم همه ی کارگران میداند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
.jpg "12-(1).jpg")
سوء استفاده از نام و آرم سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
به اطلاع عموم همکاران زحمتکش شرکت واحد و کوشندگان و فعالان کارگری می رساند، فردی به نام مازیار گیلانی نژاد با استفاده از نام و آرم سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، تحت عنوان خبرنگار پیام سندیکا و چاپ نشریه یی به نام «پیام سندیکا» که مدعی است نشریه سندیکاهای کارگری ایران است، در سالهای اخیر اقدام به شخصیت پردازی و چهره سازی برای خویش کرده است.
به اطلاع عموم همکاران زحمتکش شرکت واحد و کوشندگان و فعالان کارگری می رساند، فردی به نام مازیار گیلانی نژاد با استفاده از نام و آرم سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، تحت عنوان خبرنگار پیام سندیکا و چاپ نشریه یی به نام «پیام سندیکا» که مدعی است نشریه سندیکاهای کارگری ایران است، در سالهای اخیر اقدام به شخصیت پردازی و چهره سازی برای خویش کرده است. تلاشهای این فرد در حالی صورت گرفته است که سندیکای کارگران شرکت واحد هیچ گونه همکاری در تدوین و نشر «پیام سندیکا» نداشته و ندارد، نشریه رسمی سندیکای کارگران شرکت واحد «پیک سندیکا» نام دارد. لازم به ذکر است طی این مدت سندیکای کارگران شرکت واحد بارها به صورت شفاهی به ایشان جهت توقف این رفتار غیراخلافی و سواستفاده گرایانه تذکر داده است و همچنین از ایشان طی نامه ای کتبی درخواست شده بود به این روش خویش پایان دهد. متاسفانه ایشان نه تنها به کلیه درخواستها و تذکرات شفاهی و کتبی سندیکای کارگران شرکت واحد در این مدت وقعی نگذاشته بلکه با اقدامات خود سواستفاده از نام و اعتبار سندیکای کارگران شرکت واحد را گسترده تر نیز کرده است؛ از جمله وی برخی از رویدادهای اعتراضی کارگران شرکت واحد را به خود منتسب کرده است، و اخیرا با سواستفاده از عدم آگاهی برخی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد و در اقدامی تفرقه افکنانه دست به ایجاد کانال تلگرامی جعلی به نام «فعالین سندیکای کارگران شرکت واحد» زده است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه حاصل تلاش و مبارزه صدها و هزاران کارگر شریفی است که با وجود اذیت و آزارها، تهدیدها، تعلیق ها، اخراجها، دادگاها، زندانها و حبسهای طولانی مدت به عنوان یک تشکل مستقل کارگری پابرجا و مفتخر ایستاده است. سندیکای کارگران شرکت واحد، سواستفاده از نام و آرم سندیکا را محکوم کرده و اعلام می دارد اخبار موثق سندیکا و فعالیتهای آن از طریق سایت رسمی سندیکا، نشریه «پیک سندیکا»، و همچنین کانال تلگرام و صفحه فیسبوک سندیکا با آدرس های ذیل به اطلاع عموم خواهد رسید.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
پیام مادر شهید ستار بهشتی به مناسبت روز جهانی کارگر
گوهر عشقی مادر ستار بهشتی طی پیامی روز جهانی کارگر را به تمامی زحمتکشان و کارگران تبریک گفت.
ستار بهشتی کارگر مبارز، در روز ۹ آبان ماه ۱۳۹۱ از سوی مأموران دستگیر و به اتهام اقدام علیه امنیت از طریق فعالیت در شبکه‌های اجتماعی در زیر شکنجه به‌شهادت رسید.
در نامه مادر ستار آمده است: ”همه نیک می‌دانید که فرزند کارگرم «ستار» را به‌دلیل شکوه از گرانی، بی‌عدالتی، تبعیض و ایجاد شکاف عمیق بین دارا و ندار، در حکومت مدعی حمایت از مستضعفین، کارگران و از همه مهم‌تر مدعی مخالفت با کاخ نشینان سابق، ظرف سه روز زیر شکنجه‌های قرون وسطایی از بین بردند و جلاد و قاتل فرزندم را از زندان رها کردند.
قاضی پرونده را ترفیع کردند و بی‌شک آمران را هم تشویق کردند، چرا که این حاکمیت صرفاً به جای احقاق حقوق پایمال شده کارگران و زحمتکشان شریف کشور، همواره درصدد ایجاد خفقان و سکوت بین کارگران بوده و به وحشی ترین شکل ممکن تجمعات کارگری را مورد هجوم قرار داده و فعالان این عرصه به زندانهای طولانی مدت محکوم می‌کند. پر واضح است که از پابرهنگانی که به نام آنان بر اریکه قدرت نشستند بی‌تردید وحشتی مضاعف دارند. حاکمانی که به جای درک واقعیت و همدردی با مظلوم‌ترین و با شرافت‌ترین اقشار جامعه روی خود را از آنان بر می‌گردانند و بی‌توجهی به آنان را پیش می‌گیرند و پست‌تر از آن تکیه بر قدرت و ثروت و نیروی نظامی میکنند، محکوم به فنا هستند. این درس بزرگ تاریخ است.
من این روز با شکوه را به همه کارگران و زحمتکشان ایران و همه کارگران و زحمتکشان در چهار گوشه جهان شادباش می‌گویم و هشدار می‌دهم سکوت در برابر فرومایگان پول پرست و جاه‌طلب روزگار را بر قشر کارگر سخت‌تر خواهد کرد پس نباید بیرق مبارزه و ظلمت شکنی بر زمین بیفتد.».
در بیانیه روز کارگر نهاد صنفی کارگران چادرملو عنوان شد؛
قرارداد موقت و عدم امنیت شغلی کارگران را رنج می‌دهد
هیات مدیره انجمن صنفی کارگران معدن چادرملو به مناسبت روز جهانی کارگر بیانیه ای صادر کرده است و در آن، ضمن بر شمردن مطالبات صنفی کارگران این معدن، از حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار انتقاد نموده است
هیات مدیره انجمن صنفی کارگران معدن چادرملو (شرکت آسفالت طوس) به مناسبت روز جهانی کارگر بیانیه ای صادر کرده است. در این بیانیه، وجود قراردادهای موقت یکی از مهمترین مشکلات این کارگران عنوان شده است و همچنین از دستمزدهای پایین تر از خط فقر و اجرایی نشدن ماده 41 قانون کار نیز انتقاد شده است.
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
هیات مدیره انجمن صنفی کارگران چادرملو (شرکت آسفالت طوس) جشن جهانی کارگر را به کلیه کارگران تبریک می گوید و همبستگی خود را برای احقاق حقوق همه زحمتکشان سراسر کشور اعلام می کند.
امید است روزی فرا برسد که همه کارگران میهن با ایجاد تشکل های مستقل در راه احیای حقوق خود توانمند باشند.
معمولا رسم است در روز جهانی کارگر، کارگران خواسته ها و مطالبات خود را اعلام می دارند تا با پیگیری آن از مسئولین ذیربط بخشی از آن را استیفا نمایند. در معدن چادرملو مشکلات ریز و درشت بسیاری وجود دارد که چند موضوع دارای اهمیت است.
یکی از مهمترین مسائل کارگران، قرارداد کار موقت است که علیرغم مذاکرات به عمل آمده در دوره اول فعالیت انجمن صنفی، همچنان این قراردادهای موقت وجود دارند و حتی مدت این قراردادها از مدت قرارداد شرکت پیمانکار مادر با شرکت های پیمانکاری مربوطه نیز کمتر است.
مساله بعدی حق بیمه و بازنشستگی کارگران پیمانکاری است که نسبت به حق بیمه دریافتی کارگران شرکت اصلی بسیار پایین تر است که بنابراین کارگران پیمانکاری از حقوق و مزایای بازنشستگی کمتری برخوردار خواهند شد.
در پایان هیات مدیره انجمن صنفی کارگران چادرملو (شرکت آسفالت طوس) همراه با همه فعالین کارگری سراسر کشور اعتراض خود را نسبت به دستمزد مصوب شورای عالی کار اعلام می کند و معتقد است تا زمانی که ماده 41 قانون کار به صورت کامل و اصولی اجرا نشود، مطالبات کارگران برآورده نشده باقی خواهد ماند.
حمایت جوانان زیبا شهر مشهد از کارگران و روز کارگر
اول ماه مه 12 ارديبهشت، بزرگداشت روز جهانی کارگران را در شرایطی گرامي ميداريم که تعطیلی تولیدات داخلی وكارخانه جات و غلبه بیکاری، دستمزد ناچیز و عدم تامین حقوق معوقه رمقی وجاني برای طبقه محروم وتحت ستم كه نان شب در سفره ندارند براي کارگران ایران باقی نگذاشته است.
ما ضمن حمايت از كارگران تحت ستم ميهن سوال مي كنيم چرا وقتي خط فقر 3 ميليون است حقوق كارگر 1 ميليون است ايا فريادرسي هست ، حق كارگران از دارايي هاي ازاد شده بعد از تحريم چه ميشود؟
ما ضمن حمايت از كارگران زنداني سعيد شير زاد، بهنام ابراهيم زاده و جعفر عظيم زاده خواستار آزادي بدون قيد شرط اين كارگران بي گناه زنداني هستيم و از اعتراضات كارگري برای مطالبات برحق آنان حمايت مي كنيم.
جمعي از جوانان زيبا شهر مشهد
ارديبهشت 95
از سوی تعدادی از تشکل های کارگری صادر شد:
قطعنامه روز جهانی کارگر
اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و کانون مدافعان حقوق کارگر قطعنامه ی مشترکی در ده بند به مناسبت روز جهانی کارگر منتشر کرده اند
ما کارگران و همه انسانهای تحت ستم در ایران و سراسر جهان امسال در حالی به استقبال اول ماه مه می رویم که نظام سرمایه داری در همه ابعاد، دچار بحرانهای غیرقابل حلی شده است و تمام تلاشش را به کار میبرد تا بار بحرانهای بوجود آورده را با بیکارسازیهای گسترده، تغییر در قوانین کار و به طور کلی باز پس گیری دستاوردهای طبقه کارگر و به راه انداختن جنگها بر دوش ما بیاندازد و خود را از این مخمصه رهایی بخشد. اما طبقه کارگر و بشریت متضرر از این وضعیت نیز ساکت ننشسته و با تمام قوا از آمریکا و یونان گرفته تا فرانسه و ایران و… در مقابل این تهاجم ایستاده است.
خصیصه نظام سرمایه داری و تقابلش با طبقه کارگر در هر نقطه از جهان، کسب سود هر چه بیشتر در ازای تحمیل فقر و گرسنگی بر طبقه کارگر است، اما میزان شدت آن بسته به نوع نظامهای حاکم بر جوامع مختلف متفاوت است. ایران یکی از مناطقی است که طبقه کارگرش به شیوه ویژه ای تحت فشارهای سنگین سرکوب، محروم از هر گونه حق اعتراض، داشتن تشکل و به تبع آن برخورداری از همان درجه از امکانات معیشتی است که هم طبقه ای هایش در مناطق دیگر جهان از آن برخوردارند.
سالهاست که در بسیاری از کشورهای جهان و از جمله در ایران مبارزه کارگران و همه مزدبگیران برای عقب راندن سرمایه داری از سیاست تحمیل ریاضت اقتصادی و یورش به زندگیشان، تحت عناوین بحران اقتصادی و غیره با قدرت در جریان است، امروز ما کارگران ایران مجددا و اکیدا اعلام مینمائیم که هیچ توجیهی برای پوشاندن و تبرئه ناتوانی نظام سرمایه داری در تأمین یک زندگی مرفه برای خود را نپذیرفته و به هیچ وجهه تحقق خواست یک زندگی انسانی را به رفع نیازمندیهای اقتصاد سرمایه داران گره نخواهیم زد.
از این رو ما کارگران، معلمان، پرستاران، مستمری بگیران و کل بیکاران با خواست افزایش فوری دستمزد، ایجاد کار و یا پرداخت بیمه بیکاری و همچنین ممنوعیت تشکیل پرونده های قضائی با اتهامات امنیتی علیه معترضان به شرایط موجود، روز جهانی کارگر را گرامی میداریم و خواسته های فوری خود را به ترتیب زیر اعلام داشته و برای تحققشان پیگیرانه مبارزه میکنیم:
۱- ممنوعیت تشکیل پرونده های قضائی با اتهاماتی از قبیل “اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و اخلال در نظم عمومی” علیه کارگران، معلمان و همه فعالین اجتماعی، لغو مجازات اعدام و قصاص و لغو کلیه احکام صادره، آزادی بی قید شرط کلیه فعالان کارگری و معلمان در بند همراه با تمامی فعالان سیاسی و اجتماعی.
۲- حق ایجاد تشکلهای مستقل و آزادی عضویت در آنها. آزادی بی‌قید و شرط اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی، تجمع، اندیشه و بیان، احزاب و مطبوعات برای عموم مردم ایران.
٣- افزایش فوری حداقل دستمزد، بالاتر از خط فقر اعلام شده (٣ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان) و پرداخت بیمه بیکاری به همان میزان برای کلیه بیکاران و هر انسان آماده به کار اعم از زن و مرد. کارگران، معلمان و پرستاران حق دارند در ازای کارشان از یک زندگی مرفه و مطابق با استانداردهای مدرن برخوردار باشند.
۴- ممنوعیت به تعویق انداختن حقوق و دستمزدها. حقوق های معوقه که به یک رویه عادی در بنگاههای اقتصادی تبدیل شده، معیشت کارگران و زحمتکشان را بیش از پیش به تباهی کشانده است. سرمایه داران و حامیان آنان با عدم پرداخت به موقع حقوق کارگران سودهای افسانه ای به جیب میزنند. تعویق در پرداخت حقوق باید به عنوان یک جرم تلقی شده و کارفرمایان خاطی مجازات و ملزم به جبران خسارات گردند.
۵- تامین امنیت شغلی و توقف اخراج سازی ها، برچیده شدن قراردادهای اسارتبار موقت و سفید امضا، حذف شرکت‌های تامین نیروی انسانی و پیمانکاری، قرار گرفتن کلیه کارگران شاغل از کارگاه‌های کوچک تا کارگران مناطق آزاد تحت پوشش کامل قانون کار و اجرای فوری بیمه کارگران ساختمان.
۶- ممنوعیت کار کودکان و فراهم نمودن امکانات زندگی و تحصیل رایگان و برابر برای کلیه کودکان فارغ از جنسیت، قومیت و مذهب مطابق با استانداردهای پیشرفته همراه با ایجاد فضائی کاملا علمی و شاد و دادن یک وعده غذای گرم و با کیفیت.
۷- سازمان تامین اجتماعی و صندوق های بیمه ای که متولی امر ارائه خدمات بهداشتی و بازنشستگی هستند، در سالهای اخیر مورد چپاول و غارت عده ای از دولتمردان قرار گرفته و در نتیجه هر روز در ارائه خدمات به کارگران و زحمتکشان که صاحبان اصلی ان هستند، ناتوانتر شده اند. این سازمان و کلیه صندوق های بیمه باید در اختیار نمایندگان منتخب کارگران قرار گیرند و دولتمردان حق هیچ گونه دخالتی در آن نداشته باشند.
٨- لغو کلیه قوانین تبعیض‌آمیز نسبت به زنان و برابری کامل و بی‌قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه‌های زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی.
۹- به رسمیت شناخته شدن حق شهروندی مساوی با شهروندان ایرانی برای مهاجران گریخته از فقر و ناامنی به خصوص مهاجرین افغانستانی و منع هر گونه اعمال تبعیض آمیز علیه آنان.
۱۰- روز جهانی کارگر، روز رزم مشترک کارگران و ستمدیدگان در سراسر جهان است. این روز باید تعطیل رسمی اعلام شود و هر گونه تظاهرات کارگری و اعتراض عمومی برای احقاق حقوق خود در این روز بدون هیچ مانعی برگزار شود.
۱۲ اردیبهشت ۱٣۹۵ برابر با اول می ۲۰۱۶
اتحادیه آزاد کارگران ایران
انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
کانون مدافعان حقوق کارگر
جمعی از کارگران خرم آباد در آستانه روز جهانی کارگر:
خواستار تعیین دستمزد عادلانه هستیم
جمعی از کارگران خرم آباد در آستانه روز جهانی کارگر با صدور اطلاعیه ای نسبت به شرایط شغلی و معیشتی خود اعتراض کردند.
جمعی از کارگران خرم آباد در آستانه روز جهانی کار با صدور اطلاعیه ای نسبت به تعدیل های گسترده، تعطیلی واحدهای تولیدی و حداقل دستمزد زیر خط فقر اعتراض کردند.
در متن این اطلاعیه که به امضای جمعی از کارگران کارخانه های یخچال سازی، پارسیلون خرم آباد و کارخانه کاشی سامان بروجرد رسیده است، ضمن تبریک به مناسبت فرارسیدن روز جهانی کارگر آمده است: امسال در شرایطی به استقبال این روز می‌رویم که فقر، گرسنگی و بیکاری کمر ما را زیر بار مشکلات خم نموده و نان را از سفره‌هایمان ربوده و محرومیت را برایمان به ارمغان آورده است.
در ادامه این اطلاعیه می خوانیم: تعیین حقوق هشتصد هزار تومانی برای سال جاری ستمی مضاعف بر ما تحمیل می‌نماید. و این به‌معنای تحمیل فقر افزون تر بر ما و خانواده هایمان است.
این کارگران اعلام کرده اند: ما امروز هم صدا و هم گام با سایر کارگران خواستار تعیین دستمزد عادلانه با توجه به تورم موجود در اقتصاد کشور بوده و بر زندگی بهتر اصرار داریم.
در ادامه اطلاعیه کارگران از روند تعطیلی های گسترده در صنایع ابراز نارضایتی کرده اند و گفته اند: تعدیل نیروی کار و تعطیلی برخی از واحدهای صنعتی و تولیدی موجب بیکار شدن عده زیادی از کارگران گردیده و بر نگرانی ما افزوده است.
ابراز نگرانی کارگران نیشکر هفت تپه از خصوصی سازی این واحد صنعتی
جمعی از کارگران نیشکر هفت‌تپه، طی نامه‌ای خواستار رسیدگی به وضعیت معیشتی خود شدند
در این نامه که چند روز پیش از شروع سال جدید خطاب به مسئولان ارشد دولتی نوشته شده است به نگرانی هایی کارگران نیشکر هفت‌تپه در خصوص واگذاری دوباره این مجموعه صنعتی به بخش خصوصی اشاره شده است.
پیش از این موضوع خصوصی سازی مدیریت و مالکیت کارخانه نیشکر هفت تپه در واپسین روزهای باقیمانده از سال 94 باعث شکل گیری اجتماعات صنفی کارگران این واحد صنعتی شده بود.
در این نامه با اشاره به اصل چهل و چهار قانون اساسی که در زمینه بخش خصوصی است، از واگذاری این واحد صنعتی به بخش خصوصی به مثابه پرتاب در آن‌سوی بی‌تکلیفی، بی‌پناهی در مقابل کارفرماها و حقوق پایین نامبرده شده است.
در نامه یاد شده آمده است :«همه ما از زمان واگذاری در بیم و هراس ناشی از نبود امنیت روانی روزگار می‌گذرانیم و نمی‌دانیم در آینده قرار است که چه شود؟ به‌خصوص اینکه تجربه‌های تلخ و دردناکی در اطراف ما ناشی از این نوع واگذاری‌ها به بخش خصوصی وجود دارد. مانند: کارخانه قند دزفول که یک‌سال بعد از واگذاری تعطیل شد و صدها کارگر اخراج شدند».
جدا از مسئله خصوصی سازی نیشکر هفت تپه در قسمتی از این نامه از مسله قراردادهای سفید امضا، پایین بودن مزد و تاخیر در پرداخت مطالبات مزدی به عنوان یکی از معضلاتی نامبرده شده است که کارگران نشکر هفت تپه نیز مانند دیگر کارگران گرفتار آن هستند.
کارگران نیشکر هفت تپه که در عین حال از افایش ناچیز مزد سال 95 ناراضی هستند، در دنباله نامه خود از مجموعه کارفرمایان خصوصی و دولتی و به ویژه مسئولان ارشد دولتی پرسیده اند که آیا در خود این توان را سراغ دارند که به اتکا به مزد 811 هزار تومانی سال 95 بتوانند امورات زندگی خانواده خود در سال جاری را تامین کنند.
همچنین در قسمتی دیگری از این نامه آمده است: حالا که تصمیم دولت بر این است که براساس اصلوب سرمایه داری کشورهای صنعتی اروپایی و غربی مناسبات اقتصادی جامعه را سروسامان ببخشد دست کم این توقع وجود دارد که حقوق صنفی کارگران در خصوص برخورداری از مزد عادلانه, آزادی فعالیت های صنفی و داشتن حق اعتراض قانونی از سوی شرکای صنفی کارگری و کارفرمایی آنها به رسمیت شناخته شود.
انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران:
فاصله ۵۸ درصدی حداقل مزد ۹۵ تا خط فقر
انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران با صدور بیانیه ای نسبت به پایین بودن حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار اعتراض کرد.
انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران با صدور بیانیهای که متن کامل آن به شرح ذیل است، اعلام کردند دستمزد مصوب شورای عالی کار کفاف معاش خانوارهای کارگری و به تبع آن روزنامه نگاران را نمی‌دهد و بنابراین طبیعی است که باعث افت کیفیت روزنامه نگاری میشود.
شورای عالی کار در نشست هیجدهم اسفند ماه خود حداقل دستمزد ماهیانهٔ کارگران برای سال ۱۳۹۵ را با ۱۴% افزایش نسبت به سال جاری، رقم ۸۱۲ هزار تومان تصویب کرد.
دستمزد شکل پولی‌یی است که به کارگران در ازای فروش نیروی کارشان پرداخت میشود؛ سطح دستمزدها قیمت نیروی کار است. اما نیروی کارِ کارگران «جان» آن هاست و جان کالایی نیست که بتوان قیمت آن را در بازار و متاثر از قانون عرضه و تقاضا تعیین کرد. قیمت «جان» رانمی توان و نباید جهت ایجاد رونق در فضای کسب و کار، پایین آورد. اما به هر حال نادرست و در شرایط موجود این ناکالا خرید و فروش و بر سر قیمت آن چانه زنی میشود
این اقدام شورای عالی کار در وضعیتی صورت می‌گیرد که براساس برآورد کار‌شناسان - دولتی و مستقل- داشتن درآمد ماهیانهٔ دو و نیم الی سه و نیم میلیون تومان برای یک خانوار ایرانی زندگی روی خط فقر است و حداقل دستمزد تصویب شده حتا با در نظر گرقتن حق اولاد و مسکن و خوار وبار و... تا خط فقر فاصلهٔ ۵۸ درصدی دارد.
این اقدام بر خلاف بند دوم ماده ۴۱ قانون کار، بند سوم ماده ۲۳ میثاق جهانی حقوق بشر، توصیه نامه ۱۳۵ سازمان بین المللی کار، همچنین برخلاف قول و وعده‌های وزیر کار و رئیس جمهوری است که قبل از تصدی این مسولیت چندین بار وعدهٔ پرشدن فاصله و شکاف بین دستمزد و هزینه‌های حداقل معیشت را داده بودند.
متاسفانه روند تعیین مزد سال ۹۵، به نسبت سال گذشته ناعادلانه‌تر بود چرا که بن خواروبار کارگران نیز افزایش نیافت و افزایش حق مسکن نیز با تردیدهای جدی روبرو است.
روزنامه نگاران کشور از جمله نیروی کار خدماتی محسوب می‌شوند که در رسانه‌های دولتی یا خصوصی مشغول به کار هستند. تا جایی که به وضعیت دستمزد و بیمه آنها مربوط است بسیاری از آنها فاقد بیمه و از لحاظ مزدی حداقل بگیر هستند.
بنابراین تعیین حداقل مزد کارگران کمتر از خط فقر و به گونه‌ای که کفاف تامین معیشت آنها را نمی‌دهد، نه تنها زیست انسانی روزنامه نگاران را با چالش روبرو می‌کند و آنها نمی‌توانند نیازهای زندگی خود را تامین کنند بلکه موجب افت کیفیت شغلی آنها نیز میشود.
نبود امنیت شغلی، کارهای موقتی و قراردادهای کوتاه مدت، زندگی بیشترین شمار کارگران و از جمله روزنامه نگاران را تهدید می‌کند. در شرایطی که بسیاری از روزنامه نگاران جوان حتا از داشتن قرارداد کوتاه مدتِ مکتوب هم محرومند و برای گریز از بیکاری، ناگزیر به پذیرش کار با درآمدی بسیار کمتر از حداقل تعیین شده هستند، کاهش هر روزهٔ حداقل مزد نسبت به هزینه‌های واقعی زندگی، امنیت و آسایش خانواده‌ها را هرچه بیشتر به خطر می‌اندازد.
«انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران» باور دارد حداقل دستمزد پایین موجب افت کیفیت زندگی روزنامه نگاران میشود و از تبعات صنفی این مسئله می‌توان به افت کیفی آثار روزنامه نگاران و همچنین به رواج فضای ناسالمی اشاره کرد که در نهایت تحدید استقلال رای و نظر روزنامه نگاران و نگارش مطالب سفارشی را در پی دارد.
دو کنفدراسیون حمل ونقل بین الملی با بیش از ۱۸۰ میلیون عضودرجهان در نامه ای به روحانی
خواستار لغو احکام زندان و دادگاه دو عضوهیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد شدند
کنفدراسیون بین المللی کارگران حمل ونقل
۱۹ فوریه ۲۰۱۶ََ
موج جدید علیه اتحادیه های کارگری
خطاب به رئیس جمهور
کنفدراسیون بین المللی کارگران حمل ونقل (آی تی اف) یک کنفدراسیون بین المللی از اتحادیه های کارگران حمل ونقل است. آی تی اف نماینده ۷۰۰ اتحادیه که بیش از ۵/۴ میلیون نفر در ۱۵۰ کشور عضو دارد می باشد و یکی از چندین کنفدراسیون اتحادیه های جهانی متحد با کنفدراسیون اتحادیه بین المللی کارگران (آی تی یو سی ) می باشد.
ما بار دیگر برای شما می نویسیم و در رابطه با این موضوع که به اتحادیه های کارگری توجه کنید و به دولت شما برای بی توجهی به حقوق اساسی مندرج در پیمان نامه های کارگری آی ال او اعتراض می کنیم و خواهان پی گیری می باشیم.
در ۳۰ آپریل ۲۰۱۵ آی تی اف و آی تی یو سی مشترکا به دستگیری داود رضوی و ایراهیم مددی دونفر از اعضای سندیکای واحد وابسته به آی تی اف را که دلیلی موجه نداشته اند اشاره کردیم. ما همچنین یکبار دیگر خاطر نشان می کنیم که محمود صالحی و عثمان اسماعیلی از اعضایی کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری که در این دوره بازداشت شدند.
در همان زمان ما محتاطانه آزادی دستگیر شدگان را خیر مقدم گفتیم ، اخیرا روشن شد که در روز ۱۷ فوریه دادگاه انقلاب شعبه ۲۶ تهران ، داود رضوی را به ۵ سال زندان به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” و مختل کردن آرامش و نظم عمومی ” برای شرکت در تجمع غیرقانونی محکوم کرده است. اشاره کرده ایم که ابراهیم مددی نیز هفته بعد به همین اتهامات محاکمه خواهد شد.
ما از این فرصت استفاده می کنیم و صریحا تکرار کنیم که ما قاطعانه این سرکوبها را محکوم می کنیم، این سرکوبها بطور جدی بخطر می اندارد و مخدوش می کند حقوق مشروع فردی و سندیکایی این فعالین اتحادیه های کارگری. ما درخواست می کنیم به عنوان یک موضوع عاجل و ضروری به داود رضوی و ابراهیم مددی آزادیهای مدنی کامل اعطا شود تا آنها بتواند به فعالیت اتحادیه ای و کارگری اشان بپردازند، استانداردهای کارگری و بین المللی متضمن این اصل می باشند.
ارادتمند شما
استیون کاتون – دبیر کل آی تی اف
۱۸ فوریه ۲۰۱۶
موج جدید سرکوب علیه اتحادیه های کارگری
خطاب به رئیس جمهور
کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری(آی تی یو سی) به نمایندگی از ۱۸۰ میلیون کارگر از ۳۳۳ اتحادیه در ۱۶۲ کشور ومنطقه ، می نویسیم تا اعتراض خود را نسبت به موج اخیر آزار و سرکوب علیه رهبران اتحادیه های کارگری و فعالین را اعلام کنیم .
داود رضوی یکی از اعضا هیئت مدیره سندیکای کارگران اتوبوس رانی شرکت واحد تهران وحومه (سندیکای واحد ، وابسته به کنفدراسیون حمل ونقل بین المللی کارگران (آی تی اف) می باشد) در دادگاه انقلاب تهران شعبه ۲۶ محکوم به ۵ سال زندان شده است. رضوی در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۶ محاکمه شده بود. اتهامات او” تجمع وتبانی به معنی فعالیت علیه امنیت ملی و مختل کردن آرامش ونظم عمومی بوسیله شرکت در تجمع غیر قانونی” است. نایب رئیس هیئت مدیره سندیکای واحد، ابراهیم مددی ، ۲۲ ژانویه محاکمه و با اتهام مشابه” اجتماع غیرقانونی ومختل کردن نظم عمومی و اقدام علیه منافع امنیت ملی”محکوم شد. سندیکای شرکت واحد در سال ۲۰۰۵ تاسیس شد.این دو نفر از اعضا همچنین بطور مداوم تحت آزار و شکنجه توسط دولت برای حق شان تشکیل اتحادیه کارگری رانندگان شرکت واحد بوده اند، حقوق بنیادینی که همه دولتها به آن احترام می گذارند وباید از آن حمایت کنند.
آی تی یو سی همچنین دستگیری ۲۸ تن از کارگران معدن مس خاتون آباد در۸ فوریه را محکوم کرده ،جامعه بین المللی فریاد و فشارخود را تا رهایی آنها پی گیری می کند، گرچه ما مطلع هستیم که این کارگران اخیرا آزاد شده اند،اعضای اتحادیه برای هیچ وفقط برای شرکت در تظاهرات صلح آمیز برای اعتراض به وضعیت قرارداد کاری ۱۷۰ تن از کارگرانی که شغل دائمی داشتند دستگیر شدند.
آی تی یو سی بشدت مخالف محکومیت ابراهیم مددی به زندان ، همچنین ارعاب ،اذیت وشکنجه علیه اتحادیه های کارگری و فعالین سازمانهای مستقل کارگری می باشد.ما از دولت ایران مصرا می خواهیم که داود رضوی ،ابراهیم مددی همه کارگران زندانی و فعالین کارگری را بدون معطلی آزاد کرده و از حقوق بنیادین کارگران برای سازماندهی اتحادیه های صنفی شان در جهت توسعه موقعیت شغلی شان در ایران حمایت کند.
دو اصل آزادی تشکلات و حق تشکل بخشی از حقوق بشر است که در میثاق (پیمان) حق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی می باشد. ایران این میثاق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ICESC را در سال ۱۹۷۵ را امضا کرده است وبر این اساس یک تعهد قانونی بین المللی دارد، عهدنامه شماره ۸ این مقاوله نامه تضمین می کند:
الف- حق هر انسانی است که اتحادیه صنفی خود را تشکیل دهد وبه اتحادیه ای که انتخاب کرده بپیوندد.موضوع فقط علاقمندی به قوانین سازمان ، برای پیشرفت و حمایت از اقتصادشان و علاقمندیهای اجتماعی است
ب- حق تشکیل سندیکا اصلی است باید آزادانه باشد که بهیچ وجه نمیتوان آنرا محدود کرد و باید از آن محافظت شود در رابطه با دیگر حقوق و آزادیها
بعلاوه ایران بعنوان عضوی از سازمان جهانی کار موظف است که احترام بگذارد به اصول پایه ای حق تشکل . کمیته آزادیهای تشکلات سازمان جهانی کار تاکید می کند بر حق تشکل و آزادی جلسات کارگران را ، اندازه گیری سرکوب فعالیتهای سندیکای تناسب دارد به تعداد بازخواستها و سوال جواب کردن فعالین کارگری در مقاطع کوتاه که جلوگیری می کنند برای پیدا کردن فعالیتهای سندیکای
شارون بارو – دبیر کل آی تی یو سی
تعدادی از تشکلهای مستقل کارگری:
برای رسیدن به دستمزد متناسب با زندگی انسانی، مبارزه میکنیم
تشکلهای مستقل کارگری در بیانیهای با تاکید بر اینکه برای رسیدن به دستمزد متناسب با زندگی انسانی، تلاش و مبارزه میکنیم، تصریح کرده‌اند که بعد از رفع تحریم‌ها، دیگر نمی‌توانیم توجیه ستم و بی‌حقوقی را تحمل کنیم.
به گزارش کلمه، تشکل های مستقل در جنبش کارگری ایران در بخشی از این بیانیه برای افزایش دستمزد اعلام کرده‌اند که میزان دستمزد با اجرای بند ۲ ماده ی ۴۱ قانون کار، باید متناسب با یک زندگی انسانی، مطابق با استانداردهای مدرن و متعارف و بالای خط فقر (۳٫۵۰۰٫۰۰۰ تومان ) تعیین شود و فارغ از هر وضعیتی که اقتصاد سرمایه داری، خارج از اراده کارگران به آن دچار گشته و در آن دست و پا می زند، محقق گردد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، سندیکای نقاشان استان البرز، کانون مدافعان حقوق کارگر، کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری و کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری امضاکنندگان این بیانیه هستند.
متن این بیانیه به گزارش پایگاه اطلاع رسانی حقوق معلم و کارگر به شرح زیر است:
کارگران ایران در سال ۹۴ مانند سالیان گذشته زندگی سخت و پر مشقتی را همراه با فقر و فلاکتی جانکاه تجربه کردند. سالی که بر خلاف وعده های سرمایه داران و دولت “تدبیر و امید”، مبنی بر بهبود وضعیت معیشتی کارگران و افزایش قدرت خرید آنان، سال مواجهه کارگران با کاهش شدید قدرت خرید، افزایش هرچه بیش تر فاصله حداقل دستمزد با خط فقر،آزاد سازی گسترده قیمت ها وتحمیل مالیات بر ارزش افزوده ی ۹ درصدی بر کالاها و هزاران درد و مصیبت ناشی از پایین نگه داشتن دستمزدها بود.
این دولت نیز که مانند دولت های گذشته وظیفه ای جز دفاع از منافع سرمایه داران در همه ی اشکال و صور آن نداشته است تا به امروز غیر از دست اندازی هرچه بیش تر به سطح معیشت کارگران و ایراد توجیهات و بهانه هایی چون “تحریم” و وجود “بحران های حاد اقتصادی”، چیز دیگری برای عرضه به کارگران در چنته ندارد. اگر چه این گونه توجیهات و بهانه ها هیچ گاه برای ما کارگران پذیرفتنی نبوده و از اساس فاقد ارزش و اعتبار است.
اخراج و بیکارسازی گسترده کارگران و وضعیت نامناسب و اسف بار بیمه های تأمین اجتماعی آنان؛ تحمیل قراردادهای موقت و سفید امضای کار به طیف گسترده ای از کارگران که بر اساس آخرین آمار رسمی حدود ۹۳ درصد آنان را شامل می شود و گسترش بیش از پیش شرکت های واسطه ای و پیمانکاری، خود از نمونه های دیگر این ستم و استثمار طبقاتی است.
واقعیت این است که ما کارگران دیگر نمی توانیم چنین وضعیتی را تحمل کنیم و نمی توانیم بپذیریم که صاحبان سرمایه با پایین نگه داشتن سطح عمومی دستمزدها و تحمیل انواع ستم و بی حقوقی، طبقه کارگر را بیش از پیش به سوی خانه خرابی و دربه دری سوق داده، از هستی ساقط نمایند.
اما حالا که تحریم ها برداشته شده و دیگر امکان توسل به بهانه ی آن از بین رفته، مقامات دولتی چه خود به طور مستقیم و چه با فعال کردن عوامل دست نشانده در نهادهای ضدکارگری (خانه کارگر، شوراهای اسلامی کار و…) باز هم در تقلای کسب فرجه برای عدم پاسخگویی از طریق طرح توجیهات و بهانه های جدید هستند. حمایت از کارفرمایان و بسترسازی امن برای جلب سرمایه گذاران داخلی و خارجی برای خروج اقتصاد از بحران در دوره لغو تحریم ها یا انداختن تقصیر وجود فاصله بین حداقل دستمزد باخط فقر به گردن دولت های پیشین، از دلایل و توجیهات امسال برای پایین نگه داشتن دستمزدها هستند.
بنا بر این ما تشکل های مستقل در جنبش کارگری ایران، اعم از سندیکاها و اتحادیه ها وسایر تشکل های کارگری، برای افزایش دستمزد اعلام می داریم که: میزان دستمزد با اجرای بند ۲ ماده ی ۴۱ قانون کار، باید متناسب با یک زندگی انسانی، مطابق با استانداردهای مدرن و متعارف و بالای خط فقر (۳٫۵۰۰٫۰۰۰ تومان ) تعیین شود و فارغ از هر وضعیتی که اقتصاد سرمایه داری، خارج از اراده کارگران به آن دچار گشته و در آن دست و پا می زند، محقق گردد.
ما کارگران همچنین حق خود می دانیم که در صورت تأمین نشدن چنین خواستی، هر اقدامی را که برای پیش‌برد این امر خطیر مناسب تشخیص می دهیم، در دستور کار گذاشته و برای آن تلاش و مبارزه نمائیم.
چهارشنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۴
تشکل‌ها به ترتیب حروف الفبا
اتحادیه آزاد کارگران ایران
انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
سندیکای نقاشان استان البرز
کانون مدافعان حقوق کارگر
کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
انجمن صنفی کارگران شرکت آسفالت طوس مستقر در معدن سنگ آهن چادر ملو با صدور بیانیه ای مخالفت خود را نسبت به کلیت لایحه پیشنهادی برنامه ششم توسعه اعلام داشته اند.
انجمن صنفی کارگران شرکت آسفالت طوس با صدور بیانیهای نسبت به بندهای ضد کارگری لایحه پیشنهادی برنامه ششم توسعه انتقاد کردند.
در بخشی از این بیانیه با اشاره به تبصره ۳۳ این لایحه مبنی بر پرداخت ۷۵ درصد حداقل دستمزد به کارجویان زیر ۲۹ سال آمده است: اگر قرار باشد فردی به مدت ۲ سال به عنوان کارآموز با ۷۵ درصد مزد وارد بازار کار شود، دست کارفرما را برای به کارگیری نیروهای جدید باز گذاشته و این مجوز را به کارفرما می‌دهد که با ایجاد رقابت در مشاغلی که به تخصص کمتری نیاز است کارگران کم تخصص و بالای ۲۹ سال سن را مجبور به رضایت برای دریافت مزد کمتر از ۷۵ درصد کند که این لایحه برخلاف تبصره ۱ ماده ۱۱ و همچنین تبصره ماده ۴۱ قانون کار می‌باشد.
در بخشی دیگر از این متن اعتراضی در رابطه با پیش بینی افزایش سن و سابقه بازنشستگی در این لایحه آمده است: شده با تصویب این قانون، بازنشستگی بیش از موعد به کلی ممنوع میشود که با تصویب آن کارگرانی که در شرایط کار سخت قرار دارند در حق آنان اجحاف شده و همچنین مانع مشکلی در مسیر اشتغال جوانان است. متوسط کار در ایران ۴۲ سال است و هزینه اصلی صندوق‌های بیمه‌های بازنشستگی نیز متوجه بیمه‌پردازان است بنابراین دولت نباید حقوق کارگران را به بهانه اجرای لایحه برنامه‌های توسعه پایمال کند.
در پایان این بیانیه، این تشکل کارگری ابزار امیدواری کرده است که با اتحاد هرچه بیشتر کارگران و با اتکا به امکانات و راه‌حل‌های قانونی بتوان از تصویب لایحه پیشنهادی برنامه ششم توسعه جلوگیری کرد.,
